17.8.11

Çocuk Masumiyeti

 Bir çocuğu parayla kandıramazsınız.O yine ağlar, o topu ister ama, paranızda değildir gözü.Ama büyükler öyle mi? Varsa yoksa para.Para için kalp kırarlar, haram para kazanmanın yollarını ararlar, hatta çalarlar, kandırılırlar...Onlar için Dünya adeta paranın etrafında döner, güneşin değil.Neden insan yaşlandıkça bu çocuk masumiyetini kaybeder? Onun aklına kazanma hırsını yerleştiren nedir? Dünya var olduğundan beri mi böyleydi, yoksa insan kendi mi yarattı bu duyguyu?
 İnsan ilk yaratıldığında hayatta kalma güdüsü vardı.Bu yüzden kazanırdı, acıktığında yiyeceği eti.Ancak zamanla ticaret başladı ve insan özünü kaybetti.Artık hiç bir zaman özüne dönemeyecek bu insanoğlu.Çağımızdaki hayatta kalma güdüsü, kazanma hırsı diyebiliriz.Savaşları o kazanmalı, parayı o kazanmalı, o kızı diğer erkeklerden önce o kazanmalı, kırdığı kalpleri o kazanmalı...Peki aslında kaybeden kim?
 Bir noktada kaybetmek de hayırlı olandır.Eski sevgilinizi kaybetmemiş olsaydınız, sizi daha mutlu eden bu yeni sevgilinize nasıl aşık olacaktınız? Elbet karanlıkların içinden yeni bir gün doğacak.Elbet bugün kaybetseniz, yarın yine kazanacaksınız.Belki kaybedilen çocuk masumiyeti de bir gün geri alınabilir...

1 yorum:

Elif Ayvaz dedi ki...

Belki... Biraz zor ama bu dünyada.