Önlemli Olmak

   Türkiye'de çocuk yetiştirmek zordur.Herkes kendince "en mükemmel" çocuğu yetiştirmeye çalışıyor.Ama sorun, ebeveynlerde değil, daha derin bir temelde yatıyor.

   En başta kimse sokak çocuklarını görmek istemez.Ama sokak çocuklarının ileride o yetiştirdikleri "mükemmel evlatlarının" başına bela olacağını akıl edemezler.Onların da kendi çocukları kadar eğitime ihtiyaçları vardır.Bu yüzden toplumda anne-baba olma bilincine erişen herkes, tüm çocukları kendi çocuğu olarak kabul etmelidir.Kendi çocuğu olarak kabul edemeyen ebeveyn olma bilincine erişmiş midir? Bu da ayrı bir tartışma konusudur.

   Durum böyle olsa bile "iyi bir genç" yetiştirmek mümkün müdür? Mesela toplu taşıma araçlarında gençler genellikle yaşlı ve hastalara yer vermez.Yer vermeleri için o "yaşlı amcanın" dengesini kaybedip yere düşmesi gerekiyor.Çünkü Türkiye'de işler böyle yürür...Asma köprünün yıkılıp yerine taş köprünün yapılması için birilerinin timsahlara yem olması gerekiyor.

   Bu çok ilkel bir anlayıştır.İlk insanlar da ateşin yakıcı olduğunu öğrenmek için önce ellerini yakmışlardır.Ülkemizdeki zihniyet de işte tam böyle.Hiç bir şeyin önlemi alınmaz.Ebeveynlerinin "mükemmel" olarak yetiştirmeye çalıştıkları çocuklar da daha küçükken bilinç altlarına(subliminal) bunu böyle işlerler...