21.9.11

Davranış Problemi

   Davranışlarımızı şekillendiren nedir? Ahlakımız, bu ahlaka göre şekillenen hareketlerimiz ve belki de ailemiz...Ama hayır, bunların hiç birisi değil.Davranışlarımızı şekillendiren, toplum tarafından beynimize kazınan görgü kurallarıdır.
   İnsanlar artık doğallığını kaybediyorlar.Davranışlarımızı toplum tarafından belirlenen kalıplara göre şekillendiriyoruz.Peki ne kadarı içimizden geliyor? Leo Buscaglia; "Seven insanın doğal olduğuna da inanıyorum.Dünya'da en çok görmek istediğim şey, insanoğlunun başlangıçtaki doğallığına, duyumsadığı ve düşündüğünü olduğu gibi söyleyen, başkalarının duygu ve düşüncelerine kolayca uyum sağlayabilen küçük bir çocuğun doğallığına dönmesi ve insanların birbirleriyle yeniden ilgilenmesidir.Başkalarının nasıl olmamız gerektiğini öğreten kelimeleri bize öylesine egemen oluyor ki; gerçekte kim olduğumuzu unutuyoruz." der.Bu sözleri dikkate alıp, gerçekten anlayacak olursak, davranışlarımızın içimizden gelmediğini fark edebiliriz.
   Bir çocuk yetişkin bir insanla özdeşleşebilir.Onun duygu ve düşüncelerini hissedip anlayabilir.Küçük bir çocuk, görgü kuralının ne olduğunu da bilmez.Böylece hiçbir davranışı yapmacık değildir.Onlara görgülü olmayı değil de, sevmeyi anlatsaydık kendilerini bir başka insanla özdeşleştirip davranışlarını özgünce şekillendirebilirler.   Sevmeyi büyüdükçe unutuyoruz.Çocukken hepimiz bunu biliyoruz aslında.Sevmek, yaratıcımızın bize bir hediyesidir.Mesela bir çocuk annesi olmasa, var olmayacağının farkında değildir.Ama annesini sever.Bunu doğuştan bilmemize rağmen, başka fikirleri ve bilgileri kafamıza doldurarak, bunu bavulun en altına koyuyoruz.Böylece sevgiye ulaşabilmek için, birçok fikri bavulun dışına almamız gerekiyor.Yıllardır bize öğretilen görgü kuralları ve diğer bütün ahlaki kurallar, sevmeyi unutturan etkenlerdendir.Sevmeyi unutmasaydık, "görgülü olmak için" değil de, "içimizden geldiği için" teşekkür ederdik.Böylece duygularımıza daha kolay güvenebilirdik.Kararlarımıza güvenmeyi öğrenebilirdik.Bütün o danışmanlara, uzmanlara ihtiyacımız kalmazdı ve kendimize daha az sorun yaratırdık...

Hiç yorum yok: